Bekijk alle blogs

Toen mijn vader midden jaren negentig zijn aannemersbedrijf beëindigde, was dat op de eerste plaats omdat hij graag in goede gezondheid met vroegpensioen wilde gaan.

Maar op de tweede plaats: een reden die van wezenlijke impact was op zijn werkgeluk, de computer deed zijn intrede. En daar werd mijn vader niet blij van. Gelukkig viel dit samen met een natuurlijk moment om de zaak te verkopen. En zo werd er nooit meer gepraat over de computer die er niet gekomen zou zijn.

Nu, ruim 35 jaar later, lees ik in het Algemeen Dagblad: “Oplichters zien kans schoon met ChatGPT”. 

Criminelen maken gebruik van ChatGPT om frauduleuze mails te schrijven die niet van echt te onderscheiden zijn. Experts vrezen een vloedgolf aan phishingmails en stellen dat vooral kleine bedrijven en ouderen zonder digitale kennis risico lopen. Risico’s zijn groot doordat sommige doelgroepen nu al moeite hebben om phishing te herkennen, de overheid géén uniforme werkwijze heeft en criminelen meer mogelijkheden hebben dan ooit. De opmars van kwaadaardige Artificiële intelligentie vergroot de risico’s nog eens.

Er is een wetsvoorstel goedgekeurd in het Europees Parlement waarin het ontwerpen van AI wordt gereguleerd. Maar geloof me, dit gaat niet werken. De wet is al achterhaald en updates houden dit niet bij. Want AI is een technologie die niet twee of drie keer sneller en slimmer wordt per jaar, maar een miljoen keer! Waar ligt dan nog een kans of een oplossing? 

De overheid kan hier wat betekenen. Door voorlichting, hulp en aandacht. Zoals nu ook op beperkte schaal gebeurt in de bibliotheken waar ouderen digivaardig worden gemaakt. Dit is een mooi initiatief. Maar het moet verder gaan dan dat. We kunnen zelf ook iets doen! Elk mens moet de mogelijkheden krijgen om deel te blijven uitmaken van de maatschappij. Laten we zorgen voor een plek waar burgers even op ‘digitaal verhaal’ kunnen komen. Met mensen ter plekke die in ‘’gewone mensen taal’’ kunnen uitleggen welke digitale ontwikkelingen boven de markt hangen. Een markt waar we allemaal samenkomen. Maak mensen weer deelgenoot van de digitale wereld. Verbind mensen! 

Vroeger kon mijn vader nog kiezen om digitalisering aan zich voorbij te laten gaan. Die tijden zijn voorbij. Laten we iets doen, zodat iedereen weer van alle markten thuis kan zijn. Samenkomen en verbonden blijven juist nu in een tijdperk van digitale revolutie met risico’s van afhaken, uitsluiting en isolement. Laten we samen kijken hoe we daar werk van kunnen maken!

Graflinten voor mijn zusje …..op 14 juli is het 10 jaar geleden…..

In 2012 kreeg ik het slechtste bericht van mijn leven. Mijn lieve zusje… de kanker was uitgezaaid. Ze zou de wedstrijd deze keer niet meer winnen. Onze levens lagen in duigen. Monique, mijn allerliefste zusje, moeder van 3 kinderen, tandarts en praktijkeigenaar. Onze levens waren verweven met elkaar. Hoe moesten we verder? We wilden nog zoveel mogelijk tijd samen doorbrengen. Maar er moest ook nog heel veel geregeld worden. Monique vroeg mij om in haar praktijk te komen werken. Gewoon, personeelszaken, iets dat ik elders in de gezondheidszorg ook al deed. Ik zei ja en gaf mijn baan op. Er was werk te doen. Maar er was meer dan werk: Mijn ouders, mijn kinderen, mijn vrienden. Iedereen was betrokken, er werd lief en leed gedeeld. Het was een intense periode met diep verdriet maar ook met hele mooie herinneringen. Lachen, huilen, gekke dingen, hoopvolle uitslagen, verdrietige ontwikkelingen, alles werd gedeeld. En door de krapte in tijd en ruimte deelden we veel in de ether, vooral mail was een fijn medium om snel iedereen een update te geven.

En op een avond na een lange dag ziekenhuis Maastricht tikte ik een mail: Vandaag ben ik met Monique naar het AZM geweest voor een volgende chemo. We hadden in de auto grappen gemaakt. Ze stak de draak met haar pruik die, onder de stoel geschoven en opgepropt, eruitzag als een hamster in een kooi. Toen we het zebrapad overstaken moest ineens “die hamster” weer op haar hoofd. Gierend van het lachend en ondertussen huilend van verdriet gingen we naar de chemo. Een bakje blauwe bessen mee omdat dit de kanker nog zou kunnen remmen. Maar haar prognose is slecht. We weten het…we maken ervan wat nog kan….Morgen ben ik weer op de praktijk. Nu even proberen te slapen.

Terwijl ik de laatste woorden tikte viel mijn oog op een advertentie rechts in beeld. Graflinten en grafwerk. Mijn hart stond stil. Wat een toeval. Ik tik een verhaal en ineens komt zo’n reclame vanuit Google. Ik sliep slecht die nacht. Om allerlei redenen….

Monique overleed op 14 juli 2013. Het vreselijkste, maar ook het mooiste afscheid. Ik ging weg in de praktijk. Ik liep met mijn ziel onder de arm. En begon mijn eigen bedrijf. En niet alleen door het grote verdriet

Gisteravond was ik bij de dodenherdenking in Venlo in het Rosarium. Van te voren had ik in City theater de film Venlo en Blerick, Oorlog en bevrijding gezien, ondersteund door een indrukwekkende lezing van Sef Derkx. De impact van de film is groot en sfeer bij de dodenherdenking is ingetogen en intens. En tijdens de gedichten en lezingen werd ik opeens geraakt door een verhaal over een onderduikgezin.

Dat éne zinnetje: je moeten verstoppen om wie je bent of om wat je denkt. …. En mijn gedachten gaan over de gevolgen daarvan. Beklemmend, angstaanjagend, nergens veilig, eruit gepikt kunnen worden, verstoten, verwijderd…

De rest van de lezing bleef het zinnetje hangen. En vanmorgen werd ik ermee wakker. En ik schrijf het op: je moeten verstoppen om wie je bent of om wat je denkt….

Dat is dus de essentie van vrijheid: mogen zijn wie je bent en mogen denken wat je wil. Dat is vrijheid en dat is een recht. Vastgelegd in het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens, in 1950. Daar staat dat een ieder recht heeft op respect voor zijn privé leven, familie- en gezinsleven, woning en correspondentie (briefgeheim).

En dat maakt meteen zo duidelijk waarom een recht op briefgeheim, iets dat ouderwets klinkt, juist nu zo belangrijk is: het recht op privacy. Zodat je ruimte houdt om te zijn wie je bent en om te denken wat je wil. Zodat je niet eruit gepikt, vervolgd, verstoten wordt….

Zo belangrijk!

In 2016 werd deze Europese wet (General Data Protection Regulation) aangenomen. Nederland hield het nog even 2 jaar af. Maar vanaf 25 mei 2018 moest men er uiteindelijk toch aan geloven. De AVG heet in Europa de GDPR: General Data Protection Regulation. Dit betekent 2 dingen:

1. General, geldt voor alle burgers in Europa. Iedereen die hier werkt of woont heeft dezelfde privacy rechten! Per land mag men wel strengere wetten afspreken, dus nog méér recht op privacy voor de burgers. Maar minder mag niet.
2. Regulation, is metéén van kracht. Als de Europese lidstaten de regulation hebben aangenomen geldt die ook meteen in elk land. Dus er hoeven geen lange gesprekken meer in de landelijke politiek te worden gevoerd. Op Europees niveau geregeld? Dan is het geldend voor alle lidstaten. Er gaat geen tijd meer verloren.

Meer bescherming van privacy, is dat wel nodig? Ja! Grote datahandelaren verdienen goud aan persoonsgegevens van burgers. Daarmee kunnen zij profielen maken van burgers en meteen doelgericht reclame aanbieden aan dat type burger dat een bedrijf als klant wil hebben.

Is dat erg? Ja! Want om een profiel te maken moet je heel veel persoonsgegevens verzamelen. Niet alleen naam en adres maar ook allerlei andere gegevens worden opgeslagen. Het zoekgedrag van iemand op internet, de interesses, de voorkeuren, de vrijetijdbesteding maar ook zaken van groot persoonlijk belang worden bewaard. En zou iemand dat allemaal willen delen als je dat zou vragen? Waarschijnlijk niet! Dus JA het is erg als er profielen worden gemaakt.

Maar wat dan? Bedrijven moeten kunnen voortbestaan. De AVG heeft ook een economisch doel. Juist omdat er een grote toename was van het delen van persoonsgegevens binnen Europa om handel te kunnen drijven met elkaar (zonder grenzen) is de AVG ontstaan. Om te laten zien hoe het wél veilig kan!

Er zijn 6 uitgangspunten:

1. Verwerk persoonsgegevens op een transparante en rechtmatige manier. Laat zien wat je doet. Transparantie is de basis van de AVG.
2. Laat de klant weten voor welk doel je persoonsgegevens wil verwerken. En houd je aan dat doel.
3. Houd rekening met minimale gegevensverwerking. Alleen verwerken wat er echt ter zake dienend is en beperk je tot wat je echt nodig hebt.
4. Houd je database evergreen, dus zorg dat de gegevens die je verzameld hebt juist zijn en actueel blijven.
5. En bewaar gegevens niet langer dan echt noodzakelijk is. Dat noemen we opslagbeperking. Wat je niet meer hebt hoef je ook niet meer te bewaken.
6. Tot slot, bewaken: zorg voor een passende beveiliging van de persoonsgegevens zodat er niets mee kan gebeuren. Dit noemen we integriteit en vertrouwelijkheid.

Dat brengt mij tot de slotsom: klantvertrouwen. Dat komt te voet en vertrekt te paard. Als een organisatie geraakt wordt door niet zorgvuldig omgaan met persoonsgegevens, dan is het klantvertrouwen snel geschaad. En zie dat maar weer terug te winnen. Maar met een goede AVG-implementatie is dat niet nodig. Mocht je meer willen weten? Neem gerust contact met me op!